Błędy medyczne
Mawia się, że zdrowie jest najważniejsze, szczególnie gdy chodzi o nasze rodziny.
Warto wiedzieć jak sobie radzić gdy jednak do pomyłki lekarskiej dojdzie. Co to takiego błąd medyczny? Czy istnieje coś takiego jak sztuka lekarska? Jak możemy dochodzić swoich praw gdy lekarz popełni błąd? Co to takiego szkoda a co to krzywda i czym różni się zadośćuczynienie od odszkodowania?
Czy istnieje definicja błędu medycznego? Nie istnieje ustawowa definicja błędu medycznego. Jeden z poglądów głosi, że „błąd w sztuce medycznej oznacza naruszenie przez lekarza (świadomego tego, że podejmuje czynność medyczną) obowiązujących go w konkretnym wypadku, wypracowanych na gruncie nauki i praktyki reguł postępowania zawodowego wobec dóbr prawnych w postaci życia i zdrowia człowieka, które na gruncie prawa stanowi podstawę dla stwierdzenia naruszenia obowiązku ostrożności”. Orzecznictwo sądów definiuje błąd lekarski jako czynność (zaniechanie) lekarza w sferze diagnozy i terapii, niezgodną z nauką medyczną w zakresie dla lekarza dostępnym. Jak ustalić czy mamy do czynienia z błędem medycznym? Na błąd lekarski muszą składać się następujące elementy:
- postępowanie niezgodne z powszechnie uznanym stanem wiedzy medycznej, polegające np. na niewykonaniu koniecznych badań czy zaniechaniu podania niezbędnych leków,
- wina nieumyślna (lekkomyślność lub niedbalstwo),
- ujemny skutek popełnionego błędu, czyli szkoda i krzywda pacjenta,
- związek przyczynowy między popełnionym błędem a ujemnym skutkiem postępowania leczniczego w postaci śmierci pacjenta, uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia
Rodzaje błędów
- błąd decyzyjny czyli diagnostyczny lub terapeutyczny popełniany przez lekarzy nieprawidłowo diagnozujących i nieadekwatnie do stwierdzonego stanu leczących pacjenta,
- błąd wykonawczy czyli nieprawidłowa realizacja procedury medycznej,
- błąd organizacyjny dotyczy osób organizujących świadczenia zdrowotne (kadra kierownicza i zarządzająca w podmiotach świadczących usługi medyczne), np. w postaci niewłaściwego zaplanowania obsady dyżurów,
- błąd opiniodawczy czyli wydawanie orzeczeń lekarskich i opinii niezgodnie z zasadami aktualnej wiedzy. Jak dochodzić swoich praw?
Roszczeń z tytułu szkód majątkowych i niemajątkowych, spowodowanych błędami medycznymi, można dochodzić na drodze sądowego postępowania cywilnego w postępowaniu odszkodowawczym.
W razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu.
Można też próbować pociągnąć lekarza do odpowiedzialności karnej, np.:
- art. 160 par. 3 k.k. za narażenie na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu,
- art. 156 k.k. za spowodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu,
- art. 157 k.k. za naruszenie czynności narządu lub rozstrój zdrowia,
- art. 155 k.k. za nieumyślne spowodowanie śmierci.
Kiedy przysługuje nam renta?
Jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty. Jeżeli w chwili wydania wyroku szkody nie da się dokładnie ustalić, poszkodowanemu może być przyznana renta tymczasowa.
Co to takiego krzywda i zadośćuczynienie?
Sąd może przyznać poszkodowanemu (niezależnie od odszkodowania) odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Krzywda, której naprawienia może domagać się stanowi niemajątkowy skutek naruszenia dóbr osobistych. Uszczerbki te mogą polegać na fizycznych dolegliwościach i psychicznych cierpieniach bezpośrednio związanych ze stanem zdrowia, ale też z jego dalszymi następstwami w postaci odczuwanego dyskomfortu w wyglądzie, mobilności, poczuciu osamotnienia, nieprzydatności społecznej bądź nawet wykluczenia.
Pamiętaj, że roszczenia się przedawniają!
Roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym ulega przedawnieniu z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Jednakże termin ten nie może być dłuższy niż dziesięć lat od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę.